Dom słowackiej księżniczki

Carson Ellis, Domy Wilga 2016   Gdybym musiała policzyć godziny, które spędzam na czytaniu, okazałoby się, że zdecydowanie więcej czasu poświęcam na czytanie literatury dziecięcej. Właściwie jakby się nad tym zastanowić, powinnam myśleć o sobie nie jako o jako o krytyczce, a nie lektorce, bajko-czytaczce. Rano, po przedszkolu, przed zaśnięciem czytam wciąż książki dziecięce. Analizujemy… Czytaj dalej Dom słowackiej księżniczki

Łono czyli początek świata

Thierry Savatier, Początek świata. Historia obrazu Gustave’a Courbeta Wydawnictwo słowo/obraz terytoria 2014 O sztukach plastycznych czytam w zupełnie dyletancki sposób, przeskakując od jednej do drugiej pozycji, dając się unosić przygodnym tytułom, bez planu i systemu (a te stanowią podstawę dla pracy profesjonalnego krytyka literackiego). Czasem jednak wpadam na książki, które kompletnie mnie wciągają, oburzają, wstrząsają.… Czytaj dalej Łono czyli początek świata

Uciekinierzy z historii

Na trzech rzeczach znają się wszyscy Polacy – na polityce, na piłce nożnej i na historii. Nasza znajomość polityki to temat, którego na tych łamach nie wypada poruszać, bo obowiązuje pewne decorum. Znajomość piłki nożnej jest powszechna i dogłębna, ale jak pokazują kolejne porażki reprezentacji i drużyn ligowych – wyłącznie teoretyczna. Natomiast naszej znajomości historii… Czytaj dalej Uciekinierzy z historii

Isaura w łagrze

Pavol Rankov, Matki Książkowe Klimaty 2015 O najnowszej powieści Rankova pisze się prawie wyłącznie w superlatywach, używając jednak najczęściej haseł „dramatyzmu”, czy „dramatyczności”, wskazując na poplątane ludzkie losy oraz nagłe zwroty akcji. Ten kierunek interpretacji doskonale łączy się z charakterystyką kobiecych bohaterek Matek oraz głównym wątkiem – czyli macierzyństwem w sytuacjach ekstremalnych. Nie jest to… Czytaj dalej Isaura w łagrze

Dać imię zmarłemu

Kamel Daoud, Sprawa Meursaulta Karakter 2015 przekład Małgorzata Szczurek Błąkam się po plaży z pistoletem w dłoni, szukając pierwszego lepszego podobnego do mnie Araba, żeby go zabić– pisze w ostatnim rozdziale swojej powieści Kamel Daoud. Powieści o winie, karze, grzechu, ale też samotności, gniewie i wykluczeniu. O podziale na lepszych i gorszych, na białych i… Czytaj dalej Dać imię zmarłemu