Pieprzony los scenarzysty Janusz Głowacki, Przyszłem, czyli jak pisałem scenariusz o Lechu Wałęsie dla Andrzeja Wajdy Świat Książki 2013 Plotka głosi, że Głowacki za ten tekst dostał najwyższą zaliczkę w dziejach polskiego rynku wydawniczego – podobno było to 700 tysięcy złotych. Nie ma to jednak znaczenia dla samego utworu, o którym Głowacki pisze, że powstał… Czytaj dalej Pieprzony los scenarzysty
Pranie na sznurze
Drugi tomik Krystyny Dąbrowskiej stanowi poetycki zapis spotkania z nieoczywistym, ze wszystkim tym, co ujawnia się dopiero w drugim momencie, w wyniku obserwacji, wymaga ostrożności, namysłu i uwagi. „Białe krzesła” nie są łatwe w odbiorze, bo aby wejść w poetycki świat autorki, potrzeba pełnej skupienia lektury. Dąbrowska z wykształcenia jest graficzką, artystką, stąd jej poezja… Czytaj dalej Pranie na sznurze
Maszyna do mielenia kości
Poetycki głos Łukasza Jarosza dobiega ze środka życia. To nie poeta wysokiej kultury, wyrafinowany erudyta, ale człowiek głęboko zanurzony w świecie, przeżywający niesłychanie silnie spotkanie z przyrodą, historią, innym człowiekiem. Jarosz staje zawsze po stronie rzeczywistości, świata, w każdym tekście jest jednak autentyczny, sensualny. Wybiera zawsze wieś i przyrodę przeciwko miastu i cywilizacji, historię przeciwko… Czytaj dalej Maszyna do mielenia kości
Kto otrzymał Nagrodę im. Wisławy Szymborskiej? Już wiadomo!
W I edycji Nagrody kapituła uhonorowała dwoje młodych poetów: Krystynę Dąbrowską i Łukasza Jarosza. To nagroda ex aequo. Krystyna Dąbrowska otrzymała nagrodę za tom „Białe krzesła” (wydany przez Wojewódzką Bibliotekę Publiczną i Centrum Animacji Kultury w Poznaniu), a Łukasz Jarosz za tom „Pełna krew” (Wydawnictwo Znak). Laureaci to młodzi poeci, urodzeni w latach 70. Droga obojga… Czytaj dalej Kto otrzymał Nagrodę im. Wisławy Szymborskiej? Już wiadomo!
Wypisy – Wierzyński
Kazimierz Wierzyński, Dobranoc Przynajmniej nie trzeba się bać, Przynajmniej można się zakryć Kołdrą po uszy, Sufitem po uszy, Dachem po uszy, Przekląć to wszystko I spać. Sny są nieważne, Nie donoszone Ale nie śniły się nawet filozofom, Sny są zdradzieckie Nie podsłuchane Nawet przez pluskwę ścienną, Mikrofon. Spać. (Kazimierz Wierzyński, Czarny polonez, Paryż 1968)
Wypisy – Osiecka
Agnieszka Osiecka Spotkanie autorskie Czy pani tak to wszystko pisze z życia? Z życia. A łatwo się pani pisze? Łatwo. A łatwo się pani żyje? (Agnieszka Osiecka, Nowa miłość. Wiersze prawie wszystkie, Warszawa 2009)