Łono się unosi

„Łono się unosi, wędruje. Okręca się wokół szyi, pęcznieje pod sercem i umiejscawia poniżej gardła. Dzieci je wypełniają i obciążają, tak że zawsze wraca na właściwe miejsce, lecz kiedy minie czas macierzyństwa podajemy musztardę wprost do przełyku, by odstraszyć łono” – mówi w tej powieści młody medyk do męża kobiety, która wpada w obłęd na… Czytaj dalej Łono się unosi

A gdyby Bridget Jones miała depresję?

Meg Mason, Smutek i rozkosz Znak Literanova 2022 przeł. Mateusz Borowski   Czytałam powieść Meg Mason, myśląc cały czas o Bridget Jones, a właściwie o tym, jak się zmienia gatunek chick lit, powieść obyczajowa dla kobiet. Pamiętacie, jak chwalono Bridget? Że prawdziwa, autentyczna, że wreszcie ktoś pisze o problemach w związkach, o wstydzie z powodu… Czytaj dalej A gdyby Bridget Jones miała depresję?

Gwoździe i popelina

  Taka egzotyka, jaką potrafi zorganizować Oksanen, jest bardzo rzadko w literaturze głównegu nurtu spotykana – połączenie dylematów prozy wysokoartystycznej z woltami dramatycznymi, trafne, głębokie pytania o znaczenie historii, o los, o odpowiedzialność za własne życie – przedstawione w pół-kryminalnych fabułach, wciąganych na jedno czytelnicze posiedzenie. Sofi Oksanen, Psi park, Przeł. Katarzyna Aniszewska Znak Literanova… Czytaj dalej Gwoździe i popelina

Komedia ludzka (nie Balzak, ale też chodzi o pieniądze)

Ann Patchett, Dom Holendrów Przeł. Anna Gralak Znak Literanova 2021   Wszyscy święci albo napisali do tej książki blurby, albo zrobili sobie z nią zdjęcie – taka reklama zawsze mnie odstrasza bardziej niż zachęca. Im więcej czytam, że powieść jest łatwa i przyjemna, tym rzadziej po nią sięgam. A ta – wcale nie jest taka… Czytaj dalej Komedia ludzka (nie Balzak, ale też chodzi o pieniądze)