Teraz wyznanie osobiste – przez ostatnie trzy lata jesień budziła moje szczere przerażenie. Targi Książki, festiwal Conrada, mnóstwo nowych książek przyspieszało tętno krytyczne. Last but not least organizacja Nagrody Szymborskiej – mnóstwo pracy organizacyjnej, nerwy. Na Conrada wpadałam rzadko, na targi – w przelocie, żeby nagrać materiał dla radia w sprawie intensywnej literacko jesieni. Ale… Czytaj dalej Conrad dzień drugi
Kategoria: blog
Szczury, krety i ludzie nad nimi
Wikimedia Commons Stefan Hertmans, Wojna i terpentyna Marginesy 2015 Przeczytałam tę książkę prawie rok po publikacji, ale ciągle jeszcze – myślę sobie – zmieściłam się w granicach 100 rocznicy I wojny światowej, której powieść jest poświęcona. Wojna, a właściwie Wielka Wojna, wysuwa się tu na plan pierwszy, stanowi centralne doświadczenie życia Urbaina Martiena, choć… Czytaj dalej Szczury, krety i ludzie nad nimi
Dekalog czytelnika
Czytaj codziennie. Czytaj swoim dzieciom codziennie. Rozmawiaj o tym, co czytasz. Zadręczaj znajomych opowieściami o fajnych książkach i ostrzegaj ich przed lipą. Chodź do księgarni, kartkuj, zaglądaj, podczytuj. Wybierz to, co ci się podoba. Książka nie ma terminu przydatności – czytaj to, co napisano sto lat temu, co wyszło dziesięć lat temu i co masz… Czytaj dalej Dekalog czytelnika
Strzeżone osiedle i ukraińska sprzątaczka
Wojciech Chmielarz, Osiedle marzeń Czarne 2016 Na większość kryminałów żal mi czasu. Jest tyle innych książek, tyle innych zagadek stawia literatura, że nie pociąga mnie poszukiwanie mordercy wciąż na nowo. Zwłaszcza jeśli straszą mnie z półek księgarskich książki tak słabe, jak te Katarzyny Bondy. Od kilku lat czynię jednak wyjątek dla Wojciecha Chmielarza i kolejnych… Czytaj dalej Strzeżone osiedle i ukraińska sprzątaczka
Z notatek głodzonego krytyka
Zaczęłam czytać książki z mojej jesiennej listy, tak jak Państwu obiecywałam. Na pierwszy ogień poszły trzy, wydane najwcześniej, ale też te, na które nie mogłam się najbardziej doczekać. I tak – Akuszerka Kettu jest genialna, choć też potworna i przerażająca. Choć opowiada o wojnie, nie ma tu żadnej pochwały przemocy, żadnego uroku wojny i grzesznej satysfakcji… Czytaj dalej Z notatek głodzonego krytyka
Wszyscy Niemcy przeklęci
Ralf Rothmann, Umrzeć na wiosnę, Przeł. Aldona Zaniewska WAB 2016 Sięgnęłam po tę książkę zachęcona dużym tekstem Krzysztofa Cieślika z „Rzeczpospolitej” na temat powojennej literatury niemieckiej. Cieślik przedstawiał Umrzeć na wiosnę jako powieść dekady, najważniejszy rozliczeniowy tekst niemiecki ostatnich lat. Na okładce taka sama zachęta, same wykrzykniki. Aha, to powinno dać mi do myślenia. Rothmann… Czytaj dalej Wszyscy Niemcy przeklęci